Dit boek biedt een overzicht van de beeldende kunst die Joep Nicolas van Ronkenstein gedurende ruim een halve eeuw maakt.
Zijn leven staat in het teken van het creëren van kunst. Of het nou gaat om gebrandschilderde glas-in-loodramen, fonteinen, tekeningen, beelden of zijn tot woning verbouwde watermolen, hij werkt met enorme gedrevenheid en behaalt een uitzonderlijk hoge kwaliteit in alles wat hij doet. Jarenlang bouwt hij bescheiden en in de relatieve rust van zijn eigen paradijs – met de oude watermolen als spil en Celestine’s tuin daar omheen – aan een oeuvre van honderden beelden, die als van nature met deze omgeving vergroeid zijn. Hun onverhulde lichamelijkheid lijkt rechtstreeks verband te houden met het harde werk en het directe contact met de aarde en klei, waar Joep zo aan gehecht is.
‘Tussen Mythe en Werkelijkheid’ verwijst naar de dualiteit in zijn werk; de relatie tussen het verhaal (mythologie) en de figuratieve verbeelding van mens en dier. Ridsert Hoekstra legt in zijn bijdrage ‘De Ultieme Danser’ een verband tussen deze twee hoofdlijnen. Hij beschrijft hoe Joep Nicolas van Ronkenstein’s vertolking van de mythologie in de loop der jaren evolueert van letterlijke Griekse mythen, tot een door hem gecreëerde eigen mythologie of magie en tot slot de laatste fase waarin de ontmaskerde, dansende menselijke figuur de bovenhand krijgt.
Ook komen bevriend kunstschilder Tobey Stevens, oudcollega en beeldhouwer Henk Verbeek en zijn nicht, de schrijfster Claire Nicolas-White, aan het woord over hun relatie tot Joep.
Naast dit alles is dit overzicht een eerbetoon van drie zonen aan hun vader, die met zijn wezen en werk ook de fundering legt voor hun eigen beroepen; Daniel de fotograaf, Alan de kunstschilder/leraar en Christian de architect.